علوم غریبه از خداست...

جنبه های اعجاز امیز علوم غریبه قابل پنهان کردن نیست. کسی که در برابر جنبه های اعجاز آمیز علوم غریبه سر تسلیم فرود نیاورد، بدون شک او یا حقیقت را قبول ندارد یا با حقیقت به منازعه برخاسته است.

به لحاظ تاریخی، علوم غریبه همیشه مخالفان و دشمنانی داشته است همچنان که عرفان و معرفت پیوسته مخالفانی داشته است. 

کسانی که به هر دلیلی درهای معرفت رویشان بسته بوده، به عناوین مختلف منکر معنا بوده اند. از این گروه، عده ای نیز پشت اسم «دین» و «شریعت» و «اهل بیت» پنهان شده اند که نمونه تاریخی اش مخالفان سید علی آقا قاضی است. جالب است که جریان مخالف سید علی قاضی (از مرجع تقلید وقت گرفته تا فلان زاهد زنجان تا فلان زاهد نجف) او را مخالف دین می دانستند! شاید اشاره به اسم سید عبدالغفار مازندرانی خالی از فایده نباشد. این شخص از زهاد و عابدان نجف بود. سید علی قاضی با علم به احوال او، با او مماشات می کرد و سعی می کرد رابطه اش با او محفوظ باشد اما سید عبدالغفار بعد از اینکه از طریق شاگردان سید علی آقا قاضی به شیوه عرفانی او پی می برد، رابطه اش را باو قطع می کند. 

از آیت الله قاضی نقل شده است: از انجا که ایشان با اهل توحید و معرفت در معارضه و تضاد بود، دیگر مایل نبود به رفاقتش با من ادامه دهد و قصد داشت با من قطع رابطه نماید. من توجهی نکردم و دو بار در مسیر با ایشان برخورد نمودم و به او سلام کردم ولی ایشان جواب سلام مرا نداد ئ چون جواب سلام واجب است، من دیگر به ایشان سلام نکردم.

کوتاه سخن اینکه، به طور کلی معرفت حقیقی مخالفانی جدی و سرسخت داشته است و چنین است علوم غریبه. بسیاری از مخالفان علوم غریبه کسانی هستند که پشت نم دین پنهان می شوند غافل از اینکه علوم غریبه از طرف خداست نه شبطان. 

آنچه می تواند این موضوع را روشن کند، ابعاد اعجاز آمیز علوم غریبه است که رحمانی بودنش و از طرف خدا بودنش کاملا هویداست و می تواند قدرت خدا را نمایان کند. توجه به این نکته ضروری است که در همه این اعمال باید از قرآن کمک گرفت و تلاوت آیاتی از قرآن از جمله «آبت الکرسی» و «خزاین» ضرورری است.

باری، جنبه هیا اعجاز ْآمیز علوم غربه کاملا مشخص است. به عنوان مثال، جنبه اعجازآمیز رمل از نام آن و اسامی بیت های شروع می شود و خود این نسبت و ترکیب و اینکه نقطه و خط در 16 شکل حصر شود و شکل دیگری نتوان در نظر گرفت، حالت اعجاز دارد. از ایمنجاست که گوییم:

«ابداع لحیان» و «حمره» و «انکس» و «نقی الخد» و تشخیص نحس و سعد و امتزاج و انقلاب و آبی و خاکی و آتشی بودن و نیز دلالت و ترکیب آنها به صورت فردی و جمعی، .... پهلو به اعجاز می زند و بدون امداد الهی امکان ندارد که بتوان چنین علمی را سامان داد.

از این رو، علوم غریبه نه تنها کسی را دچار اشکال در دین نمی کند، بلکه رودی از توحید و قدرت لایزال الهی را در درونش جاری می کند. 

 

در یک کلام: علوم غریبه از خداست و بدون عنایت الهی نه وقوعش ممکن است، نه حدوثش و نه تداومش. از این آینه خدا را می توان دید و آنکه خدا را در این آیینه نمی بیند، یک جای کارش اشکال دارد.

از وبلاگ استاد

سخنی درباره نسبت و رابطه جفر و رمل

اینکه فقیه بزرگی چون شیخ مرتضی انصاری رحمه الله در آثار فقهی و اصولی اش، علوم جفر و رمل را با ذکر اسم تایید کرده و بر آن صحه گذاشته، شرافتی بر علوم غریبه نیست، شرافتی است بر آگاهی آن فقیه بزرگ و روشن بین.

برای در اصالت و حقانیت علوم غریبه تردیدی نیست و در این میان، رمل و جفر قابلیت بیشتری برای بحث دارند چون بیشتر از بقیه موارد علوم غریبه در دسترس هستند و کاربرد و کارکردشان هم بیشتر است.

سوالی که در اینجا قابل طرح است این است که: میان رمل و جعفر چه رابطه ای وجود دارد؟ آیا این دو علم در عرض هم اند یا در طول هم؟ پاسخ این پرسش آسان نیست. علامه حسن زاده آملی می فرماید: رمل بصیر است و جفر خبیر. 

استاد ما هم چنین می فرماید: 

:

جفر و رمل مکمل همند. این آینده را به حال می آورد و آن حال را به آینده میبرد. این مستبصر میکند و آن مطمئن. این روشن میکند آن آگاه.

در واقع، رمل ما را به جفر هدایت می کند و جفر هم به رمل.

علوم غریبه به روایت دست اول

دایره علوم غریبه تا کجاست؟

استاد کریم فیضی در وبلاگش می نویسد:‌  در علم اعداد تعبیری وجود دارد با عنوان دوایر. مثلا می گویند: دوایر ابجدی. یا دوایر ابتثی و ...

حالا می خواهیم بدانیم دایره علوم غریبه تا کجاست؟ علوم غریبه تا چه شعاعی فعال است و تا کدام مرز می تواند امتداد پیدا کند؟

درباره قلمرو علوم غریبه خیلی ها سوال دارند. همه دوست دارند بدانند که با علوم غریبه می توان مثلا یک مومن نماز خوان را طلسم کرد؟ 

با علوم غریبه می توان بخت یک خانم زیبای مومن را بست؟

پاسخ این سوالها «آری» است چرا که علوم غریبه دارای وسیع ترین قلمرو ها و دارای گستره ترین دوایر است. کمتر چیزی هست که علوم غریبه نتواند به آن نفوذ و در آن رسوخ کند. در پست های بعدی توضیح خواهم داد که بسیاری از تقدیرهای سیاسی و اقتصادی و تاریخی دقیقا با علوم غریبه ممکن و میسر شده است. نمونه اش خود تحولات ایران  است که با کمک چند نفر از اساتید علوم غریبه از جمله مرحوم سید ابوالحسن حافظیان و یاران او در خراسان رضوی صورت گرفته است.

باری، غرض اینکه علوم غریبه محدودیت و ممنوعیتی را به رسمیت نمی شناسد مگر تشرع و تدین فاعل آن و مگر اینکه به ناموس کن فیکون قطعی داخل شود که در این صورت موفق نمی شود و رجعت می کند.

در اینجا خوب است به ماجرایی اشاره کنم که از استاد بزرگ علم اعداد سید مهدی قاضی فرزند عارف بزرگ سید علی قاضی نقل شده است.

سید مهدی قاضی استاد کبیر علم الاعداد بود و به گفته بزرگان، در روزگار من در 100  سال گذشته کسی تسلط او را نداشته است. 

او نقل کرده است:

یکی از آشنایان ما عقیم بود. روزی سراغ من آمد و گفت: سید! این درست است که همچون شمایی باشد و من صاحب اولاد نشوم؟  متاثر از خواست او دستوری به او دادم تا به مدت 40 روز انجام دهد. 

وسط این عمل، او یک روز پیش من آمد و گفت: امروز صبح وسط عمل بودم که تمثلی برایم روی داد. پرسیدم چه دیدی و چه گفتند؟ جواب داد: شمشیری بزرگ و برهنه و بسیار تیز در برابرم گذاشتند و گفتند: بنابر این است که شما صاحب اولاد نشوید. حالا اگر سر جنگ دارید، این هم شمشیر! 

این حکایت ناب از حکایات عجیب این عرصه است که نشان می دهد علوم غریبه تا آخرین مرزهای هستی و تا آخرین منزلگاه تقدیر نفوذ و رسوخ دارد. 

گفتنی است سید مهدی قاضی در علم اوفاق و علوم ارثماطیقی خلف صدف پدر بزرگوارش سید علی قاضی رضوان الله علیه بود.

به ونقل از وبلاگ علوم غریبه : http://olome-garibeh.blogsky.com/

زندگی با علوم غریبه و بدون علوم غریبه

زندگی با علوم غریبه چگونه می شود و بدون علوم غریبه چگونه؟

این سوال شبیه این است که از کسی بپرسیم زندگی با چشم چگونه است و بدون چشم چگونه؟

مطمئنا کسی که چشم ندارد، با بی چشمی کنار می آید و زندگی اش را به نوعی ادامه می دهد چون چاره ای جزد زندگی وجود ندارد اما برای کسی که روزگاری چشم نداشته، واجد چشم شدن طعمی دیگر دارد.

هیچ کس با علم به علوم غریبه به دنیا نمی آید اما کسانی که به آن دست پیدا می کنند، مثل کسانی هستند که دارای چشم می شوند. 

طبیعی است که آنها می بینند. رمگ هخا را تشخیص می دهند. از زندگی لذت می برند و دارای امکانها و موقعیت هایی هستند که یک شخص نابینا هرگز انها را ندارد.

علوم غریبه در جایی که دچار دشواریهایی است می تواند نقش یک چشم عمیق و دوربین را ایفا مکند. 

نجوم ، طالع بینی و عیار طالع بینی

طالع بینی غیر از کف بینی است. 

طالع بینی محتاج اختر شناسی است و اختر شناسی یا علم النجوم یکی از رشته های مهم باستانی است که حضور خودش را در فرهنگ بشری تثبیت نموده است.

بر اساس تحقیقات انجام شده، بی اعتنایی به موضوع نجوم، بی اعتنایی به خورشیدی است که منبع انرزی عالم است. 

نا دیده گرفتن نجوم هیچ کمکی به شناخت نیروی نهفته انسانی نمی کند بلکه دروازه بزرگی را به روی معرفت بشری می بندد.

در فرهنگ ایرانی اسلامی، ما با چهره هایی چون ابن سینا و ابوریحان بیرونی و ملاصدرا روبرو هستیم که نه تنها به علم نجوم مسلطند بلکه قواعد و قوانین آن را تبیین کرده اند.

طالع بینی در صورتی که با متد صحیح و توسط شخصی عالم و دارای قدرت روح و قوه تفسیر صورت بگیرد، یکی از مطمئن ترین علوم برای شناخت تقدیر و سرنوشت است. با طالع بینی صحیح  می توان بسیاری از نقاط کور هر انسانی را شناخت اما نه هر طالع بینی. به قول حافظ: نه هر کو ورقی خواند معانی دانست!

طالع بینی عوام و زنان و مردان بیسواد درست مثل الفبا گفتن کوری است که چیزی جز نشده هایش نمی داند اما اگر شخصی که دارای اقتدار علمی و تسلط به مبانی نجوم و معانی کواکب است، می توان به قول او اعتماد کرد. 

این نوع طالع بینی یکی از ضرورت های هر انسانی است و در موراد مهمی چون شناخت خود، ازدواج، انتخاب شغل و تعیین مسیر زندگی نقش بسیار مهمی ایفا می کند.

استاد ما دکتر کریم فیضی در آغاز کتابش می نویسد: 

اینجانب پس از آموزش این فن از استادان معتبر، پس از دیدن صدها طالع با اطمینان میتوانم بگویم که با دیدن طالع هرفردی می توان به کنه وجودی او نسیم آرامش فرستاد و گره ها و بستگی ها و نوع استعدادش را تشخیص داد. در بیش از هزار طالع، ممکن است یه مورد خطا باشد که آن هم به حساب نمی آید. بقیه موارد کاملا صحیح و قابل اعتناست.

به خانم ها و آقایانی که قصد ازدواج دارند و نیز به اشخاصی که قصد انتخاب مسیر دارند، توصیه می شود حتما از تجربیات این علم استفاده کنند. مشروط به اینکه شخصی عالم پیدا کنند.